Verslag vanuit de organisatie van onze cross
The day before:
Voor de meeste begint de wedstrijd pas op zaterdagochtend. Echter op dat moment heeft er al een heel team gewerkt om ervoor te zorgen dat de cross kan plaatsvinden. Het bestuur is al maanden aan het plannen (prijzen aankopen, vergunningen aanvragen, ...). Maar het hoofdpunt van de voorbereiding ligt toch op vrijdag. Om 9u wordt er verzameld aan de kantine ... Of nee, enkele dapperen hadden een uurtje eerder (!!) de vrachtwagen met prijzen opgewacht aan het ruiterscomplex.
De wagens, camionettes, remorques etc. worden ingeladen: tenten, gasvuurtjes, linten, frigo's, diepvriezen, ... Vele handen maken werk lichter, en vele wagens zorgen ervoor dat er dit jaar maar een rit nodig is. Daar alles opnieuw uitladen en taken verdelen: bladeren wegblazen, linten spannen, nadarhekken plaatsen, ... De avond valt reeds als al het werk als "klaar" beschouwd kan worden.
The morning before:
Aangezien er in Vilvoorde wel eens zaken wat pootjes krijgen, dienen de laatste voorbereidingen pas op zaterdag gestart te worden: laatste check en aanpassingen van het parcours, opbouw van het secretariaat en van de catering, plaatsen van de tenten, klaarzetten prijzen, de posten aan de ingang bemannen ... en nog zoveel kleine en grote dingen die ik nu ongetwijfeld vergeet. Ruimschoots zijn wij als organisatie er klaar voor ...
De wedstrijd:
Ruim 850 atleten hebben een hele namiddag het beste van zichzelf gegeven, waaronder 77 Spartanen (al leken het er soms meer - maar dat waren pseudo-Spartanen van AV Izegem). Het weer zat ook dit jaar weer mee, de jury was zeer opgetogen over onze parcours opbouw, de atleten gingen tevreden huiswaarts ...
Wat ik ten zeerste kon appreciëren is de groepsgeest binnen de Sparta clan. Iedereen supporterde voor iedereen, oud voor jong, nadien jong voor iets minder jong, nadien jong en minder jong voor de nog minder jongen ... Sommigen maakten meteen na hun wedstrijd de switch van atleet naar helper: zo zag ik de volledige familie Verheyen-Cools de prijsuitreiking in de banen leiden ... tot plots geen jeugd meer te zien om de bons uit te delen. Reden: snel even gaan supporteren voor trainster Kaat die aan de leiding loopt bij de Juniors dames.
Na de wedstrijd:
Meteen na de wedstrijd begint het werk van vooraf aan voor het organisatie team. Of nee beter in omgekeerde volgorde ditmaal. Alles opnieuw afbreken en verzamelen in het ruiterscomplex. Tenten weer "met de grond" gelijk maken. Ook dit jaar konden we rekenen op vele helpende handen zodat we rond 18u konden afronden en huiswaarts keren. Heel leuk om te zien dat ook de nog aanwezige jeugd zijn steentje bijdroeg. Voor sommigen begon er dan een lange nacht ... en dat mag je letterlijk nemen, want velen haalden zelfs het einde van de WK match niet (andere sliepen dan weer de hele klok rond).
The day after:
De laatste inspanningen bestaan erin om al het materiaal de dag nadien weer vanop het cross parcours terug aan de piste te krijgen. U leest het goed, voor de 3e dag op rij stonden mensen paraat in de vroege ochtend om alles af te ronden. Een kleine debriefing hoort er ook altijd bij ... heb je zelf nog opmerking of tips, spreek dan iemand van het bestuur aan ...
Omdat ik het risico niet wil lopen om iemand te vergeten in een verslag, kan je zelf de uitslagen van de spartanen hier uitpluizen. Uiteraard indien er iemand een verslag wenst te maken van het sportieve gedeelte, stuur maar naar fond.spvi@gmail.com (dan zorg ik wel dat het hier geplaatst wordt). Foto's op Facebook ...
