Interclub Mechelen

7 mei Interclub in Mechelen.

We komen af. Met een sterke ploeg. Met een specialist op elk nummer. 

Dat is zoals elk jaar het plan. 

Traditiegetrouw is dat plan minder solide naarmate de datum nadert. 

Laurent moet onverwacht passen. Etia heeft haar voet omgeslagen. En Ella ligt met koorts in bed. De perfecte puzzel wordt door elkaar geschud. 

Reservespeler Marie-Elise wordt dus ingeschakeld. Die checkt nog even iedereen zijn immuniteit tegen windpokken en komt inspringen op de 100m.  Amélie geeft haar namiddag huiswerk op om de 200m erbij te nemen. Ook Kevin kan zijn broer vervangen bij het speerwerpen. 

Verder moeten we ons Zwitsers zakmes inzetten. Dat draagt de naam Bert Muyldermans. Zijn opdracht is om verspringen én kogelstoten op hetzelfde tijdstip afwerken. En starten op de gemengde aflossing. Hij twijfelt even om mij in te zetten op de kogel zodat hij niet over en weer van ver naar kogel moet hollen. We weten alle twee dat dat een nog dubieuzer plan is. Gewoon doen dus voor Bert. En hij doet dat met verve.   

Fabiano, Mathis, Stijn, David, Ruben, Esther, Noor, Kaat, Fiona, Amelie, Eva en ikzelf werken ons pistenummer af. Dat lukt, elk op ons niveau. Mijn niveau ligt precies wat laag vandaag. Maar als ik zo rond hoor, vindt elke minder jong wordende atleet dat van zichzelf.  Wie dat denk ik niet vindt van zichzelf, is Kaat . Kaat schittert zowel individueel als op de gemengde aflossing en levert Pr’s af alsof het niets is. 

We eindigen op een verdienstelijke derde plaats. En dat tussen wat bierfeesten in Zemst door. Met een ploeg die voornamelijk uit jeugd en Masters bestaat. We zijn dus meer dan content. 

Dankuwel mede-atleten en supporters.

De MacDonalds op de terugrit was verdiend ;)

Jeroen