02/06/2024 - BVV Masters

De strijd om de club van Vilvoorde

Dat zou ook een titel kunnen zijn ... maar laten we eerst een paar weken terug. Zoals bij elke maker van selecties beginnen dan de nachtmerries. De eerste afzegging was Eva, met een geblesseerde schouder, niet echt handig als je moet werpen op de interclub. Dan Jonathan die niet mag lopen of springen met een probleem aan de heup/rug, dus op zoek naar vervanging voor hoog en 4x400. Donderdag kwam er dan ook nog een bericht over een onzekere Marie-Elise ... iets over een kat en pompen. De laatste dag werd er ook nog een ziektebriefje ingediend ... Wouter had er nochtans weken naar toegeleefd met bijna elke dag intervallen, maar maag en long problemen zijn niet om mee te lachen dus een NO-GO van de dokter. De dag zelf verscheen Jeroen met een gekneusde neus op het appel ... iets met een ontmoeting met een beer (op vriendenweekend) of was het iets met een GSM . Uiteindelijk geraakte alle nummers ingevuld en waren er zelfs "reserves van de reserve" ... Verzamelen op onze kersvers gekuiste piste, die lag te wachten op een paar mooie prestaties.

De namiddag begon meteen in alle hoeken van het middenveld. Bij de inschrijvingen had Laurence (al dan niet per ongeluk) haar eigen naam op het wedstrijdblad geplaatst voor het verspringen. Een geslaagde eerste poging en de eerste punten al binnen (al zou ze zich nog verbeteren in de tweede). Ander verhaal aan het speerwerpen, want daar had Ilse een nulpoging bij de eerste en ook bij de tweede poging. Het spook van een nulscore lag om de hoek, maar Ilse heeft ervaring genoeg en dus een veilige worp in de 3e poging zorgde voor de volgende punten. Aan de andere kant van de piste stond Steven in de kogelring om de eerste "Van Havere" punten te verzamelen. De eerste top-8 was meteen ook een feit ...

Terug naar de hoog/speer zijde van de piste. Daar was Kevin zich aan het opwarmen voor het hoogspringen met een speer in de hand. Ging hij nu polsstok-gewijs over de lat proberen springen met die speer (zie rode speer op onderstaand foto)? ... to be continued ...

Ondertussen zagen we een rood-gele flits passeren ... Marie-Elise liep ondanks pijnlijke buikspieren een sterke wedstrijd en vergaarde zo de nodige punten. Nadien deed Bert weer eens zijn snelle benen spreken. Wie had anders verwacht en daarmee was ook de eerste podiumplaats voor SPVI een feit. 

Terug naar Kevin ... Hij gaat aanlopen met de speer in de hand richting de hoogspringmat ... of toch niet op de daarnaastlopende speerstand ... oef ... Na snel even wat latten over te springen daarna lustig wat "op jacht" met de speer naar wat extra punten gewin. Dat lukte ... een Egyptische (nijl)gans aan spit daar moeten we nog even op wachten ...

Tijd om wat afstandslopers de baan op te sturen, met op kop Maaike, zoals ze zo vaak doet op training. Ditmaal echter een zeer taktische wedstrijd en wat zijwaartse dribbelpasjes bij de aanzet voor de spurt kostte haar wat plaatsjes zoals ik haar zelf hoorde vertellen. Trui startte sterk en zette dat ook tot het einde door, maar in de spurt ging er toch een puntje verloren. Tom, als vervanger van Wouter, liep taktisch dan weer een goede wedstrijd ... snelle mannen laten vertrekken en op de juiste moment hetzelfde doen met de "tragere" mannen.

Ondertussen zijn we al ongeveer anderhalf uur bezig en de eerste tussenstanden komen binnen. SPVI ergens halverwege het pak van 12 ploegen en die andere Vilvoordse club (voor sommigen was dit zelfs de enige tegenstander ) in onze buurt.

Meteen ook weer het sein voor de start van wat nieuwe kampnummer. Steven mocht voor de tweede keer zijn sterke arm aan het werk zetten. Was hij de namiddag begonnen met de kogel in de hand, dan was nu de discus zijn werptuig. Met een stevige duit in het zakje sloot hij de "Van Havere" puntenzak. Maar de SPVI puntenzak stond wagenwijd open want ondertussen was Bert aan zijn geliefkoosde verspringen begonnen. Een tweede plaats en dus een pak puntjes erbij. 

Op naar de langere spurtnummers. Ondanks opkomende klachten bij Marie-Elise (en een bang hartje als ze naar de reeksindeling keek), beet ze stevig van zich af en verbaasde ze vooral zichzelf met haar prestatie over de halve baanronde. Jeroen mocht in de startblokken kruipen voor een volledige ronde. Zonder veel mikpunten liep hij zijn gekneusde neus achterna ... naar stevig puntengewin.

Behoud in 2e afdeling was dan ongeveer al in de sacoche ... maar dat het tot het einde een strijd zou zijn voor plek 5 met Tienen, Brabo en VAC, was toen al duidelijk. Op de 3000m waren het bij de dames trouwens die laatste 2 clubs die met de meeste punten gingen lopen. Noreen kende wegens vermoeidheid een mindere wedstrijd maar in de laatste rechte lijn, pakte ze nog een extra puntje of 2. Waar de spurttrainingen van JP al niet goed voor zijn. Bart probeerde zich in het begin van de wedstrijd goed schuil te houden uit de wind. Maar ongeveer halfweg moest hij de kopgroep laten lopen ... maar Bart maalde onverstoord zijn rondjes verder af en pakte weer wat puntjes terug op onze groene onderburen.

Ondertussen een nieuw gezicht in de discuskooi bij de dames. Hoewel ... het is al van bij de MIN geleden dat ik nog een discus gedaan heb ... dat waren de woorden van Chana. Als de kinderen beginnen te sporten, komen de ouders toch vaak ook weer op hun jeugdsport terecht. En dat ze het nog niet verleerd was ... lange tijd stond ze zelfs op plaats 2. Dat werd uiteindelijk plaats 6, maar we hebben onze discus-ster voor de komende jaren ... 13 keer passeerde David ondertussen langs haar discuskooi tijdens de 5000m. Hij trok zich van niemand wat aan en liep vooral zijn eigen wedstrijd. Goed voor weer wat extra punten.

Tijd aan de jury om de balans op te maken en uit het feit dat we telkens in de tweede reeks moeten starten voor de aflossingen, maken de interclub-kenners meteen op dat we nog steeds in de top-6 staan. Bij de dames wordt Marie-Elise uit voorzorg toch vervangen door Sarah in de startblokken te zetten. Sarah geeft het stokje door aan Maaike om dan via Laurence het stokje door te geven aan een kipfrisse Julie ... die zorgde dat het stokje veilig over de meet geraakte. No need for stress en wat een weelde om nog 2 frisse krachten in te kunnen zetten. Zeker wetende dat er onder het tentje ook nog 2 klaarstonden om in te springen indien nodig ...

De laatste wedstrijd van de dag is aangebroken ... maar onze dames willen precies deze wedstrijd nog wat uitstellen want hij heeft nog geen stok !!! Bert haalde echter zijn goocheldoos boven en bij het in de startblokken kruipen toverde hij een aflossingsstok te voorschijn. Verwondering alom bij de dames, zodat ze vroegen aan de starter om de startprocedure nog eens te herhalen om te kunnen ziek waar hij die vandaan toverde. Met een vertekend beeld (door de 500m in banen) gaf hij de stok door aan Tom, die goed indeelde en vervolgens Bart de baan in stuurde. Bart mocht dan onze beer Jeroen bevrijden en die gaf alles wat hij nog in zich had. Even vreesden we dat hij met die stok zijn neus nog wat extra gingen bewerken, zoveel energie stak hij in die armen in de eerste meters ... nadien dachten we dat hij de stok in 2 ging knijpen, maar gelukkig verzoende hij zich nadien met de stok en bracht hij die liefdevol over de meet.

Uiteindelijk was een 5e plaats ons deel en mogen de masters zich de betere van onze groene onderburen. Dank aan alle atleten, reserves, en reserves van de reserves, supporters, fotografen en officials om er een meer dan geslaagde namiddag van te maken. Ook de zon was tevreden en kwam bij het afsluiten ook even gedag zeggen (dat mocht wel wat eerder).

Foto's op facebook (met dank aan Ruben)
Uitslagen van de Spartanen op de gebruikelijke plaats
Volledige uitslag op atletiek.nu